Για να δεις τ' αστέρια...
Πρέπει να σηκώσεις κεφάλι!

Δευτέρα 27 Απριλίου 2015

Το Πανεπιστήμιο μας το αλλάζουμε εμείς!

Το πανεπιστήμιο, τα προηγούμενα χρόνια βρέθηκε στο στόχαστρο των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας, πολιτικές που δεν περιορίστηκαν απλώς στον περιορισμό της χρηματοδότησής του αλλά προσώρησαν σε μία βίαιη αναδιάρθρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πλέον μιλάμε για το Πανεπιστήμιο των λίγων , ένα Πανεπιστήμιο γεμάτο αποκλεισμούς (δίδακτρα – διαγραφές – εντατικοποίηση – κατάργηση συνδιοίκησης), ένα Πανεπιστήμιο το οποίο αγκομαχά να μας προσφέρει έστω τη στοιχειώδη κατάρτηση για ένα αβέβαιο μέλλον. Απέναντι στην επίθεση που όλοι και όλες μας βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, το φοιτητικό κίνημα έδωσε μάχες , που άλλοτε ήταν νκηφόρες άλλοτε αδυνατούσαν να οργανώσουν δυναμικά τις αντιστάσεις.

Οι εκλογές της 25ης Γενάρη αποτέλεσαν μία σημαντική τομή στο πολιτικό σκηνικό αλλάζοντας τους όρους οργάνωσης που καθίστανται χρήσιμοι στη νέα συγκυρία.Σήμερα, οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπ. Παιδείας ξανανήγουν την συζήτηση για το τι Πανεπιστήμιο θέλουμε! Σε αυτή την συζήτηση δεν πρέπει να είμαστε φυσικά θεατές, αναθέτοντας στην οποιαδήποτε κυβέρνηση να πάρει όλες τις αποφάσεις που μας αφορούν χωρίς εμάς. Τα μέτρα που ανείγγηλε η κυβέρνηση (κατάργηση διαγραφών – επαναφορά συνδιοίκησης – κατάργηση Συμβουλίων Ιδρύματος) βρίσκονται σε θετική κατεύθυνση.

Παρόλ'αυτά ως Αριστερή Ενότητα, μία συλλογικότητα που παρεμβαίνει στο χώρο του Πανεπιστημίου θεωρούμε ότι η αλλαγή στο πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς ζήτημα κυβερνητικών νομοθετικών αλλαγών , αλλά περιλαβάνει τη συμμετοχή και των ίδιων των φοιτητών σε μία διαδικασία ριζοσπαστικής και δημοκρατικής αλλαγής. Δεν πρέπει και δεν θέλουμε καμία κυβέρνηση να κάνει αυτό το οποίο θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της συλλογικής διαβούλευσης, των αναγκών και των επιθυμιών ολόκληρης της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Σήμερα, πρέπει να περάσουμε στην αντεπίθεση, ! Μία αντεπίθεση με όρους δημιουργίας! Μετά από χρόνια αγώνων και αντιστάσεων ενάντια στην αντιδραστική μεταρρύθμιση να φανταστούμε το φοιτητικό κίνημα να οργανώνεται μαζικά , να συζητάει και να αποφασίζει για αυτά που το ίδιο οραματίζεται.


Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε να στραφούμε πουθένα αλλού πέρα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, τις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων μας. Θεωρούμε ότι τώρα περισσότερο από ποτέ μέσα από αυτές τις διαδικασίες το Φοιτητικό Κίνημα πρέπει να συζητήσει για το Πανεπιστήμιο που θέλει και πολύ περισσότερο να αγωνιστεί για αυτό και να το κεδίσει. Στόχος μας δεν είναι απλώς κάμιες μικρές κατακτήσεις , αλλά η συνολική ανατροπή της ανδιάρθρωσης των τελευταίων χρόνων. Ανατροπή που την ίδια στιγμή θα συνοδεύεται και από την οικοδόμηση ενός διαφορετικού προτάγματος, ένα πρόταγμα για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας, , το Πανεπιστήμιο της αλληλεγγύης και της συμμετοχής,της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και της κριτικής, δημόσιο, μαζικό και δημοκρατικό. Ήρθε η ώρα να δράσουμε γιατί το αύριο που οραματιζόμαστε δεν πρόκειται να έρθει παρά με τους αγώνες στο Σήμερα!  

Παρασκευή 24 Απριλίου 2015

Ανακοίνωση - Καταγγελία ΑρΕν, στη ΔΑΠ - ΝΔΦΚ

ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ(;;;) ΚΟΡΩΝΕΣ
Η έναρξη της προεκλογικής περιόδου μάλλον σημαίνει για κάποιες δυνάμεις ότι πρέπει να ξαναβρούν το ρόλο τους μετά από ένα μεγάλο διάστημα ανυπαρξίας. Η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, πρώτη δύναμη στα ελληνικά Πανεπιστήμια, απελευθερωμένη από τον παλιό της ρόλο ως υπηρέτη της μνημονιακής πολιτικής, προσπαθεί να κάνει μια δυναμική επανεμφάνιση. Ωρυόμενη για την υποτιθέμενη διάλυση των Πανεπιστημίων, λόγω της δέσμευσης των ταμειακών διαθεσίμων, όχι μόνο καταγγέλλει την ενέργεια αυτή, αλλά καλεί και τον κόσμο να βγει στους δρόμους!

Το ζήτημα των αποθεματικών για εμάς είναι διακύβευμα και σίγουρα δεν μπορεί να προσεγγίζεται με λασπολογία, ψέματα και ασύστολη κινδυνολογία. Αυτή η προσέγγιση πιο πολύ αποτελεί μια μικροπολιτική προσέγγιση εν όψει εκλογών, παρά μια προσπάθεια το φοιτητικό κίνημα να αποκτήσει πρωταγωνιστικό ρόλο και να βάλει τις δικές του κόκκινες γραμμές. Σε ένα δύσκολο σημείο της διαπραγμάτευσης, δική μας κόκκινη γραμμή είναι η επιμονή στην κάλυψη των κοινωνικών αναγκών, στην παιδεία, τους μισθούς και τις συντάξεις, τα κοινωνικά δικαιώματα, ως απόλυτη προτεραιότητα απέναντι στην εξυπηρέτηση του χρέους και των δανειστών. Οι συλλογικοί αγώνες του φοιτητικού κινήματος, οφείλουν να θέτουν την Παιδεία ξανά στο προσκήνιο, ξεκινώντας από την αξιοποίηση των αποθεματικών από τα ίδια τα ιδρύματα, με βάση των δικό τους δημοκρατικό σχεδιασμό υπό το πρίσμα των κοινωνικών αναγκών. 

Για να μη ξεχνάμε το μνημονιακό ρόλο της ΔΑΠ Η κατάθεση του πρώτου νομοσχεδίου, αναίρεσης της μνημονιακής κατάντιας του Πανεπιστημίου φαίνεται να φέρνει σε αμηχανία τους συναδέλφους της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ. Μάλλον η ΔΑΠ ξέχασε τα πέντε χρόνια μνημονιακής πολιτικής, το τί συνέπειες είχαν για το Πανεπιστήμιο, το συντριπτικό κούρεμα των αποθεματικών με το PSI (για λόγους άσχετους με τη λειτουργία τους) και κυρίως την δική της αντιδραστική στάση μέσα στους συλλόγους, προκειμένου να μην απολογηθεί για την καταστροφή που προκάλεσαν οι πολιτικές της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ. Μάλλον επίσης ξέχασε την στάση που κράτησε η ίδια στους αγώνες μέσα στο πανεπιστήμιο ενάντια στην νεοφιλελεύθερη αναπροσαρμογή του (σχέδιο Αθήνα Ι – ΙΙ, ν/σ διαμαντοπούλου αρβανιτόπουλου, απολύσεις διοικητικών) υποστηρίζοντας στο σύνολό της αυτή την λογική όπως φαίνεται και από τις θέσεις της για τα ιδρύματα στο «παιδεία 2020». Βέβαια, οι λογικές αυτές που εξυπηρετεί δεν εξαντλούνταν μόνο στην υποστήριξη των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και στις πάγιες πρακτικές που ακολουθεί στην παρέμβασή της στις σχολές με πελατειακά δίκτυα, μπράβους, σπάσιμο συλλογικών διαδικασιών.

Ως Αριστερή Ενότητα θα θέλαμε να τους υπενθυμίσουμε δύο σημεία: Το πρώτο είναι ότι το σάπιο σύστημα που υπηρετούσαν, έχει ηττηθεί μέσα από τους αγώνες του κόσμου και της εργασίας και καμία επικοινωνιακή ντρίπλα και εμπρηστική ανακοίνωση δεν αποτελεί εξιλέωση για την πολιτική δύναμη με την μεγαλύτερη ευθύνη για την διάλυση του Πανεπιστημίου. Το δεύτερο είναι ότι οι φοιτητές και οι φοιτήτριες, διαθέτουν διαδικασίες μέσα από τις οποίες συζητάνε, αγωνίζονται και υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους και το ίδιο το Πανεπιστήμιο. Με αυτές τις διαδικασίες η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ δεν είχε ποτέ καμία σχέση και αυτές ακριβώς τις διαδικασίες θέλουμε εμείς να αξιοποιήσουμε για να δώσουμε τη μάχη της γενιάς μας για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας!
Πανελλαδικό συντονιστικό σχημάτων Αρ.Εν.

Δευτέρα 20 Απριλίου 2015

Το Πανεπιστήμιο μας το αλλάζουμε εμείς!

Το πανεπιστήμιο, τα προηγούμενα χρόνια βρέθηκε στο στόχαστρο των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας, πολιτικές που δεν περιορίστηκαν απλώς στον περιορισμό της χρηματοδότησής του αλλά προσώρησαν σε μία βίαιη αναδιάρθρωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Πλέον μιλάμε για το Πανεπιστήμιο των λίγων , ένα Πανεπιστήμιο γεμάτο αποκλεισμούς (δίδακτρα – διαγραφές – εντατικοποίηση – κατάργηση συνδιοίκησης), ένα Πανεπιστήμιο το οποίο αγκομαχά να μας προσφέρει έστω τη στοιχειώδη κατάρτηση για ένα αβέβαιο μέλλον. Απέναντι στην επίθεση που όλοι και όλες μας βιώσαμε τα τελευταία χρόνια, το φοιτητικό κίνημα έδωσε μάχες , που άλλοτε ήταν νκηφόρες άλλοτε αδυνατούσαν να οργανώσουν δυναμικά τις αντιστάσεις.

Οι εκλογές της 25ης Γενάρη αποτέλεσαν μία σημαντική τομή στο πολιτικό σκηνικό αλλάζοντας τους όρους οργάνωσης που καθίστανται χρήσιμοι στη νέα συγκυρία.Σήμερα, οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπ. Παιδείας ξανανήγουν την συζήτηση για το τι Πανεπιστήμιο θέλουμε! Σε αυτή την συζήτηση δεν πρέπει να είμαστε φυσικά θεατές, αναθέτοντας στην οποιαδήποτε κυβέρνηση να πάρει όλες τις αποφάσεις που μας αφορούν χωρίς εμάς. Τα μέτρα που ανείγγηλε η κυβέρνηση (κατάργηση διαγραφών – επαναφορά συνδιοίκησης – κατάργηση Συμβουλίων Ιδρύματος) βρίσκονται σε θετική κατεύθυνση.

Παρόλ'αυτά ως Αριστερή Ενότητα, μία συλλογικότητα που παρεμβαίνει στο χώρο του Πανεπιστημίου θεωρούμε ότι η αλλαγή στο πανεπιστήμιο δεν είναι απλώς ζήτημα κυβερνητικών νομοθετικών αλλαγών , αλλά περιλαβάνει τη συμμετοχή και των ίδιων των φοιτητών σε μία διαδικασία ριζοσπαστικής και δημοκρατικής αλλαγής. Δεν πρέπει και δεν θέλουμε καμία κυβέρνηση να κάνει αυτό το οποίο θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα της συλλογικής διαβούλευσης, των αναγκών και των επιθυμιών ολόκληρης της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Σήμερα, πρέπει να περάσουμε στην αντεπίθεση, ! Μία αντεπίθεση με όρους δημιουργίας! Μετά από χρόνια αγώνων και αντιστάσεων ενάντια στην αντιδραστική μεταρρύθμιση να φανταστούμε το φοιτητικό κίνημα να οργανώνεται μαζικά , να συζητάει και να αποφασίζει για αυτά που το ίδιο οραματίζεται.


Σε αυτό το πλαίσιο δεν μπορούμε να στραφούμε πουθένα αλλού πέρα από τις συλλογικές μας διαδικασίες, τις Γενικές Συνελεύσεις των συλλόγων μας. Θεωρούμε ότι τώρα περισσότερο από ποτέ μέσα από αυτές τις διαδικασίες το Φοιτητικό Κίνημα πρέπει να συζητήσει για το Πανεπιστήμιο που θέλει και πολύ περισσότερο να αγωνιστεί για αυτό και να το κεδίσει. Στόχος μας δεν είναι απλώς κάμιες μικρές κατακτήσεις , αλλά η συνολική ανατροπή της ανδιάρθρωσης των τελευταίων χρόνων. Ανατροπή που την ίδια στιγμή θα συνοδεύεται και από την οικοδόμηση ενός διαφορετικού προτάγματος, ένα πρόταγμα για το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας, , το Πανεπιστήμιο της αλληλεγγύης και της συμμετοχής,της ελεύθερης διακίνησης ιδεών και της κριτικής, δημόσιο, μαζικό και δημοκρατικό. Ήρθε η ώρα να δράσουμε γιατί το αύριο που οραματιζόμαστε δεν πρόκειται να έρθει παρά με τους αγώνες στο Σήμερα!