Για να δεις τ' αστέρια...
Πρέπει να σηκώσεις κεφάλι!

Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Κόντρα στην απάθεια… να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας

Τη Δευτέρα 24/2/2014, ύστερα από συνεχόμενες ανοιχτές συνελεύσεις και από αποφάσεις που πάρθηκαν, καταφέραμε να δημιουργήσουμε ένα συλλογικό υποκείμενο και να καταλάβουμε την αίθουσα 421 για τη δημιουργία του Αυτοδιαχειριζόμενου Κυλικείου Φιλοσοφικής. Ύστερα από 4 ημέρες λειτουργίας και ενώ το εγχείρημα βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στους φοιτητές της σχολής, η κοσμητεία και ορισμένα μέλη των ΔΕΠ εισέβαλαν στο χώρο του κυλικείου, κατέσχεσαν τα πράγματα που υπήρχαν μέσα σε αυτό και μας απαγόρευσαν την είσοδο. Ακολούθησε, βέβαια, και η άρνηση παράδοσης των πραγμάτων που βρήκαν μέσα στο κυλικείο, με πρόφαση την προάσπιση της ασφάλειας και χρησιμοποιώντας γελοίες δικαιολογίες.

Δευτέρα 17 Φεβρουαρίου 2014

Δεν διαπραγματευόμαστε τα αυτονόητα. Σίτιση και στέγαση για όλους και όλες!

Τα τελευταία τρία χρόνια η επίθεση στο δημόσιο δωρεάν πανεπιστήμιο έχει ενταθεί τόσο ποσοτικά όσο και ποιοτικά. Με αποκορύφωμα την εποχή που έπεται του νόμου Διαμαντοπούλου αντιμετωπίζουμε όλοι και όλες την βίαιη περιστολή των δικαιωμάτων μας. Από την περικοπή των συγγραμμάτων μέχρι την έξωση από τις εστίες και το κλείσιμο τους και από τον αυξανόμενο περιορισμό των δωρεάν σιτιζόμενων μέχρι την απόλυση εργαζομένων και καθηγητών βιώνουμε την επίθεση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Επίθεση καθολική, η οποία δεν περιορίζεται στα σύνορα της τριτοβάθιας εκπαίδευσης αλλά χτυπάει στο σύνολο της την Δημόσια και Δωρεάν Παιδεία. Με το κλείσιμο των ολοήμερων, με την απόλυση των καθηγητών και την καθιέρωση των ωρομισθίων καθώς και με την επιβολή ακόμα ισχυρότερων ταξικών φραγμών για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση («Νέο Λύκειο»).

Σάββατο 15 Φεβρουαρίου 2014

Ανοιχτό θεματικό μάζεμα Αριστερής Ενότητας Αθήνας!

Στο πλαίσιο ενός συνεχή αγώνα φοιτητών και φοιτητριών μέσα στα Πανεπιστήμια για την υπεράσπιση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους και της δημόσιας δωρεάν παιδείας, η Αριστερή Ενότητα συζητάει συλλογικά και οργανωνεται! Στόχος μας αντιλαμβανόμενοι/ες την κρισιμότητα της μάχης για τη προάσπιση της φοιτητικής μέριμνας, συζητώντας και με άλλες συλλογικότητες, να δούμε ένα πλαίσιο αγώνα και δράσης που θα μπορεί στο σήμερα να πετυχαίνει υλικές νίκες και να μας φέρνει όλο και πιο κοντά σε ένα διαφορετικό Πανεπιστήμιο, υπό το πρίσμα των δικών μας αναγκών και των αναγκών της κοινωνίας!

και στο facebook εδώ


Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Ενημέρωση από το ΔΣ του ΣΦ, Δευτέρα 10/2

Σήμερα, συνεδρίασε το ΔΣ μετά από αίτημα της Πρωτοβουλίας Αγώνα Πληροφορικής για Δωρέαν Σίτιση όπου κατατέθηκε το εξείς ψήφισμα: 


Η συγκρότηση της πρωτοβουλίας και το παραπαάνω ψήφισμα αποτελούν μια προσπάθεια ο Σύλλογος Φοιτητών, ως τέτοιως να διεκδικήσει το δικαίωμα των μελών του σε δωρεάν σίτιση, καταρχήν, και να ενταχθεί σε μια συνολικότερη υπόθεση διεκδικήσεων με άξονα την δημόσια δωρεάν παιδεί!

Είναι προφανές, μετά από μία σειρά παρεμβάσεων σε φοιτητικές λέσχες οι οποίες είχαν μερικά αποτελέσματα ότι ο μόνος τρόπος να παλέψουμε και να επιβάλουμε το δικαίωμά μας σε δωρέαν σίτιση, τη στιγμή μάλιστα που οι εργολαβίες που έχουν αναλάβει τη σίτιση στα Πανεπιστήμια κερδοσκοπούν ασύστολα και χιλιάδες μερίδες πετιούνται, αντί να δίνονται σε φοιτητές ή εργαζόμενους που έχουν ανάγκη είναι μέσα από τη συνεχή παρουσία μας στις λέσχες με το επιθετικό πρόταγμα που δεν διαπραγαματεύεται τα αυτονόητα.

Το ψήφισμα δεν πέρασε με κατά πλειοψηφία λευκό, αφού τόσο η ΔΑΠ όσο και η ΠΚΣ επέλεξαν να μην το ψηφίσουν. Είναι αυτονόητο για την κυβερνητική παράταξη να αντιτείθεται στην προσπάθεια μας να αντικρούσουμε τις πολιτικές του πολιτικού της φορέα και να υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας. Αυτό που δεν είναι τόσο αυτονόητο είναι το πως μια αριστερή συλλογικότητα, όπως η ΠΚΣ, όπου μάλιστα πολλές φορές έχει προβεί σε αντίστοιχες δράσεις, παίρνει την πολιτική ευθύνη να μπλοκάρει την πρωτοβουλία αυτή του ΣΦ. Πίσω από αυτή τη κίνηση δεν κρίνεται τίποτα περισσότερο από την επιθυμία της ΠΚΣ να συνεχίσει να παρεμβαίνει για το εκάστοτε ζήτημα με αυστηρή πρωτεραιότητα τη δική της προβολή μέσα από δράσης πυροτεχνήματα, αντί πραγματικά να γίνει μέρος μιας προσπάθειας που μπορεί να έχει πραγματικά υλικά αποτελέσματα και να δώσει λύση στα προβλήματα πολλών από εμάς.

Πολύ κρίμα... 

Τετάρτη 5 Φεβρουαρίου 2014

Αρ.Εν Παντείου - Νομικής, για την καταγγελία της ΔΑΠ στην Αριστερή Ενότητα

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΑΡ.ΕΝ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΣΤΗ ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.ΦΟΙΤΗΤΩΝ 3/2

Στο σημερινό Δ.Σ. του φοιτητικού συλλόγου Παντείου η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ απέδειξε για άλλη μια φορά την υποστήριξη της στις κυβερνητικές πολιτικές και την ακροδεξιά ατζέντα που αυτές υλοποιούν δείχνοντας την άμεση σχέση που έχει με τον πολιτικό της φορέα (Ν.Δ).

Στη κατάθεση τριών ψηφισμάτων από την Αριστερή Ενότητα σχετικά με την δολοφονία των προσφύγων στο Φαρμακονήσι, την απροκάλυπτη βία που επέδειξε η ΕΛ.ΑΣ. στον ακτιβισμό των σχημάτων της Αρ.Εν. έξω από το πολιτικό γραφείο του υπουργού ναυτιλίας Βαρβιτσιώτη, αλλά και στην αντισυγκέντρωση του Σαββάτου στο Σύνταγμα από αντιφασίστες/τριες που εναντιώνονταν στη συγκέντρωση των φασιστών της Χρυσής Αυγής και την ναζιστικής έμπνευσης εκδήλωση που διοργάνωσαν για την επέτειο των Ιμίων, η ΔΑΠ τοποθετήθηκε απαξιώνοντας κάθε έννοια αντίστασης στην κυβερνητική πολιτική και αδιαφορώντας για το όργιο καταστολής των τελευταίων ημερών.

Για τη ΔΑΠ στο Φαρμακονήσι «δεν υπήρξε καμία ευθύνη του λιμενικού», οι μαρτυρίες που κάνουν λόγω για την παράνομη επαναπροώθηση των προσφύγων που είχε ως αποτέλεσμα τον πνιγμό 12 μεταναστών και μεταναστριών «είναι ένα ψέμα» και, δείχνοντας τη πολιτική της κουλτούρα και αδιαφορώντας για τους πνιγμούς με σαφέστατες ευθύνες του λιμενικού, χαρακτήρισε τους πρόσφυγες «λαθραίους», ενώ, στο τέλος ο εκπρόσωπος της ΔΑΠ ειρωνευόμενος ανέφερε χαρακτηριστικά πως «αυτός που έπνιξε τους μετανάστες ήταν συριζαίος». Η ΔΑΠ συντάσσεται πλήρως με την λογική της κυβέρνησης ότι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι κίνδυνος, χαρακτηρίζοντας τους λαθραίους.

Όσον αφορά τη βίαιη επίθεση που δέχτηκαν τα μέλη της Αριστερής Ενότητας από την αστυνομία, η ΔΑΠ δικαιολόγησε την επίθεση αυτή κατηγορώντας την Αρ.Εν. ότι μέλη της «επιτέθηκαν στους εργαζόμενους του γραφείου με κλοτσιές προκαλώντας φθορές», κάτι το οποίο καμία σχέση έχει με την πραγματικότητα. Με αυτό το τρόπο προσπαθεί να δικαιολογήσει πως σε μια διαμαρτυρία που εναντιώνεται στη κυβερνητική πολιτική μπορεί να αιτιολογηθεί η απροκάλυπτη βία που ασκήθηκε από την αστυνομία και οδήγησε σε δεκάδες αναίτιες προσαγωγές μία εκ των οποίων μετατράπηκε σε σύλληψη. Είναι φανερό πως κάθε προσπάθεια αμφισβήτησης του υπάρχοντος βρίσκει απέναντι το μένος και την λογική ενός κράτους εκτάκτου ανάγκης.
Τέλος σχετικά με την καταστολή στην αντιφασιστική συγκέντρωση στο Σύνταγμα καθώς και τη σύλληψη ενός φοιτητή του Παντείου, η ΔΑΠ αρνήθηκε να υπογράψει το σχετικό ψήφισμα καθώς δεν γνώριζε τον συγκεκριμένο φοιτητή, δεν είπε κουβέντα για την τελετή μίσους από τους χρυσαυγίτες αλλά επέλεξε να μας εγκαλέσει στο ότι τα Ίμια δεν είναι απλά ένας εορτασμός και ότι «είναι απαράδεκτο να μην εκφράζουμε ευγνωμοσύνη σε αυτούς που υπερασπίστηκαν την πατρίδα και την ελληνική σημαία».

Με αυτή της τη στάση δείχνει πως συμφωνεί με τον εορτασμό ενός γεγονότος το οποίο δεν αποτελεί εθνική εορτή, αλλά αποτελεί κομμάτι της ατζέντας ακροδεξιών οργανώσεων που καλλιεργούν το μίσος, την ξενοφοβία και το φασισμό. Μάλιστα συνεχίζοντας τη συλλογιστική της, επέδειξε μαθήματα «εθνικοφροσύνης» σχετικά με την αγάπη και τον σεβασμό προς την ελληνική σημαία και αποχώρησε κατηγορώντας μας πως δεν συνδιαλέγεται με αυτούς που την πατάνε και την φτύνουν. Μετά φρόντισε να βγάλει ψευδή ανακοίνωση ότι κατέβασε και ψήφισμα για φόρο τιμής στους πεσόντες των Ιμίων και ότι εμείς τοποθετηθήκαμε λέγοντας «εμείς πατάμε, φτύνουμε, καίμε την ελληνική σημαία».

Το συγκεκριμένο παραλήρημα εθνικιστικού περιεχομένου από τη ΔΑΠ, η σκόπιμη διαστρέβλωση αυτών που ειπώθηκαν στο Δ.Σ. για να μας κατηγορήσει για «εθνική προδοσία», η μη καταδίκη των φαινομένων της αυθαίρετης κρατικής βίας (συλλήψεις, προσαγωγές, ξύλο) και της ρατσιστικής μεταναστευτικής πολιτικής (φράχτες, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών) μας θυμίζουν απλώς με ποιους έχουμε να κάνουμε.

Την πολιτική δύναμη που τόσα χρόνια κάνει πολιτική με τις σημειώσεις και τα πάρτυ στήνοντας πελατειακά δίκτυα, τη δύναμη που καλεί μπράβους κάθε φορά που θέλει να τρομοκρατήσει και να εμποδίσει τις φοιτητικές διεκδικήσεις, τη δύναμη που σιωπά στην διάλυση της δημόσιας εκπαίδευσης στηρίζοντας τον πολιτικό της φορέα (ΝΔ), τη δύναμη που εγκολπώνει ακροδεξιά στοιχεία στα πανεπιστήμια προσθέτοντας μερικά ακόμη ερωτηματικά για τη δημοκρατικότητά της.
Αντί επιλόγου, φέρνουμε ένα πρόσφατο παράδειγμα σε αυτούς που σήμερα μας εγκάλεσαν για τα Ίμια: την άρνηση της ΔΑΠ σε πολλές σχολές, να καταδικάσει την δολοφονία του Παύλου Φύσσα εμμένοντας στο «να καταδικάσουμε τη βία απ’ όπου και αν προέρχεται», αρνούμενη να καταδικάσει τα τάγματα εφόδου της Χ.Α. και αποδεικνύοντας έμπρακτα το τί στόχους εξυπηρετεί, με ποιον συντάσσεται και το πόσο δημοκρατική είναι.

Καταγγέλλουμε τη ΔΑΠ για τη συγκεκριμένη της στάση και καλούμε όλο το σύλλογο να αποδοκιμάσει έμπρακτα τη στάση αυτή.


Εκτεταμένες νοθείες, μπράβοι μέσα στο Πανεπιστήμιο, τραμπουκισμοί φοιτητών και φοιτητριών, επί μακρών αποκλεισμός συλλογικοτήτων από τις Φοιτητικές Εκλογές σε μια σειρά σχολών, ενσωμάτωση φασιστικών ομάδων. Ο παραπάνω κατάλογος ίσως μπορεί να αποτελεί μια βάση για να περιγράψουμε τα επιτεύγματα της ΔΑΠ – ΝΔΦΚ μέσα στα Πανεπιστήμια τα τελευταία χρόνια. Ο παραπάνω κατάλογος είναι που καθιστά και απολύτως φυσιολογική τη στάση που κράτησε η κυβερνητική παράταξη απέναντι στην κρατική δολοφονία στο Φαρμακονήσι αλλά και απέναντι στις διώξεις αγωνιστών της Αριστερής Ενότητας μετά από ακτιβισμό στο γραφείο του υπουργού Ναυτιλίας.
Χαρακτηριστική αποτελεί και η ευκολία με την οποία την ίδια ώρα που 47 μέλη της Αριστερής Ενότητας είχαν προσαχθεί, ενώ ο σύντροφος Νώντας Φλώρος είχε συλληφθεί και περνάει από το στάδιο της προανάκρισης, ο πρώην Γραμματέας της ΔΑΠ – ΑΕΙ και νυν πρόεδρος της ΟΝΝΕΔ, επέλεξε να δώσει πολιτική κάλυψη στην επίθεση που δεχτήκαμε από τις δυνάμεις καταστολής και μάλιστα κάνοντάς και υποδείξεις για το πως ασκείτε η πολιτική.
Είναι σαφές ότι στην δική σας αντίληψη για την πολιτική μια συμβολική απάντησή στην δολοφονία 12 ανθρώπων δεν μπορεί με κανένα τρόπο να συγκριθεί με το συνονθύλευμα εξόδων σε νυχτερινά κέντρα, πελατειακών σχέσεων, τραμπουκισμών και νοθείας. Είναι σαφές ότι για μια παράταξη που ολόκληρη η πολιτική της στόχευση αρκείται στο να συντηρεί τον μηχανισμό αναπαραγωγής της ΟΝΝΕΔ, να υπονομεύει το φοιτητικό κίνημα και να ανοίγει δρόμους για τη φοιτητική μεταρρύθμιση και να αναμένει την πολυπόθητη μετεκλογική δήλωση Σαμαρά, τα πραγματικά προβλήματα ελλήνων και μεταναστών, ακόμα και ο θάνατος ανθρώπων, δεν είναι παρά ψιλά γράμματα.
Ως Αριστερή Ενότητα δεν μπορούμε να το εκλάβουμε παρά μόνο ως αστείο, όταν η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ, η παράταξη που με κάθε ευκαιρία φέρνει την βία μέσα στα Πανεπιστήμια τολμάει, απευθυνόμενη σε εμάς, να κάνει λόγω για βίαιες συμπεριφορές. Το να απαιτήσουμε, την ίδια στιγμή που σύντροφός μας περνάει από διαδικασία αυτοφόρου οι Φοιτητικοί Σύλλογοι να πάρουν αποφάσεις αλληλεγγύης και η ίδια η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ να στιγματιστεί για την πολιτική κάλυψη που έδωσε στις διώξεις εναντίων μας, είναι για εμάς αυτονόητο καθήκον! Δυστυχώς, συνάδελφοι και συναδέλφισσες, η βία εντάσσεται στο δικό σας πλαίσιο αρχών και αξιών, δική σας κουλτούρα και δεν αποτέλεσε, και σε αυτήν την περίπτωση, παρά δική σας επιλογή προκειμένου να αποφύγετε να απολογηθείτε για την κατάπτυστη πολιτική σας στάση. Και η ξεκάθαρη πρόκληση σας αποκαλώντας συναγωνιστές φασίστες (εσείς που σε σχολές όπως τα ΤΕΦΑΑ και το ΠΑΠΕΙ έχετε δηλωμένους φασίστες στις τάξεις σας) κινούταν σε αυτή την κατεύθυνση. Ένα λάθος ήταν ίσως που σας δώσαμε την ευκαιρία να αλλάξετε την πολιτική ατζέντα και να κλαψουρίζετε ότι σας πείραξαν οι κακοί αριστεροί δίνοντάς σας την ευκαιρία αντί να απαντάτε στα πραγματικά ερωτήματα για την έλλειψη εργασιακής προοπτικής, ανεργίας και επισφάλειας που μαστίζουν την νεολαία και δημιουργεί η κυβέρνησή σας.
Συνάδελφοι και συναδέλφισσες της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ο φοιτητικός κόσμος δεν φαίνεται να σας χωράει! Όχι γιατί κάποιοι όπως ισχυρίζεσαι σας τραμπουκίζουν,αλλά γιατί πολύ απλά οι νέοι και οι νέες σήμερα ξέρουν ότι πίσω από το καλοσινάτο πρόσωπο του ΔΑΠίτη της σχολής τους κρύβεται η πολιτική ευθύνη για το 60% της νεανικής ανεργία, κρύβεται η άμισθη εργασία των νέων, κρύβεται ο αυταρχισμός και ο φασισμός.