Παναθηναϊκή συνέλευση των σχημάτων της Αριστερής Ενότητας. 19/12, 15:00, αμφ.Γκίνη,Πολυτεχνείο Πατησίων

Να ονειρευτούμε διαφορετικά την καθημερινότητά μας, να δημιουργήσουμε το Πανεπιστήμιο των ονείρων μας!

Σε μία περίοδο που η ένταση της επίθεσης στη νεολαία, τον κόσμο της εργασίας και την κοινωνία οξύνεται, το κράτος εκτάκτου ανάγκης, δηλαδή η διαδικασία επιβολής του κράτους σε αντιδιαστολή με τη διαδικασία απόσπασης συνέναισης μεταπολιτευτικά, επιχειρείται να γίνει κανονικότητα. Αυτό το βιώνουμε σε διάφορες πτυχές της κοινωνικής και πολιτικής ζωής. Αυτό το βλέπουμε από την όξυνση της εργασιακής εκμετάλλευσης (ανεργία, επισφάλεια, κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, εργοδοτική τρομοκρατία), την περιστολή των πολιτικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας (απαγορεύσεις διαδηλώσεων, λογοκρισία, ποινικοποίηση συνδικαλισμού), την κατασκευή του εσωτερικού εχθρού μέσω της κατάστασης εξαίρεσης (στρατόπεδα συγκέντρωσης, φυλακές τύπου Γ, διακρίσεις βάσει ταυτότητας φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού, μεταναστευτικό). Στα καθ’ ημάς, το παραπάνω πλαίσιο περιγράφεται μέσα από τη μετατροπή της δημόσιας και δωρεάν παιδείας σε παροχή για λίγους και εκλεκτούς και από τον μετασχηματισμό της ίδιας της εκπαιδευτικής διαδικασίας.

Σε αυτό το γενικό πλαίσιο και μέσα από τα πιο τρελά όνειρα του νεοφιλελευθερισμού, επιτελείται η πλήρης αναδιάρθρωση του Πανεπιστημίου όπως το ξέραμε από το επιστημονικό μέχρι το εργασιακό πεδίο, με βασικό κορμό αυτής το νόμο Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου βάσει των επιταγών της Μπολόνια. Η κατάτμηση των ακαδημαϊκών αντικειμένων σε τριετή προγράμματα κατάρτισης βάσει της λογικής ατομικών φακέλων προσόντων και η συνακόλουθη κατάργηση των επαγγελματικών δικαιωμάτων συστήνουν την πρώτη πτυχή της μετάλλαξης του Πανεπιστημίου. Η μετάλλαξη αυτή αποτυπώνεται και στον τρόπο λειτουργίας του. Η διεύρυνση του πεδίου εκμετάλλευσης από τις επιχειρήσεις (εργολαβίες, δίδακτρα ήδη στο μεταπτυχιακό επίπεδο, η μετατροπή σίτισης-στέγασης σε παροχή για λίγους-ες), η αυταρχικοποίηση στον τρόπο λειτουργίας του Πανεπιστημίου (υπερεξουσίες πανεπιστημιακών οργάνων, πειθαρχικά συμβούλια, ποινικοποίηση συλλογικών διαδικασιών) και η πρωτοφανής για τα ακαδημαϊκά δεδομένα πειθάρχηση των υποκειμένων (διαγραφές, όριο σπουδών, σεκιούριτι, face control) ολοκληρώνουν την εικόνα της εκ βάθρων αλλαγής του χαρακτήρα του δημοσίου, δωρεάν και δημοκρατικού Πανεπιστημίου.

Ενάντια στην επίθεση που δέχεται το Πανεπιστήμιο και η οποία συστήνει μια νέα ταυτότητα για την νεολαία, εμείς αντιπαραθέτουμε τα δικά μας οράματα. Το Πανεπιστήμιο είναι για μας χώρος κοινωνικού πειραματισμού που ενισχύει τις συλλογικές διεργασίες που πρέπει να χαρακτηρίζονται απ τη δημοκρατία, την αλληλεγγύη, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και το σεβασμό στο διαφορετικό. Αυτός ο τρόπος διαδικασιών δε μπορεί παρά και να διαπερνά τον τρόπο με τον οποίο κάνουν πολιτική οι συλλογικότητες που στόχο έχουν να υλοποιήσουν στο τώρα το Πανεπιστήμιο των πολλών και των αναγκών τους και καμία θέση σε αυτό δεν έχουν οι καθεστωτικές παρατάξεις (ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και ΠΑΣΠ). Και ο τρόπος διεκδίκησης αυτού του Πανεπιστημίου δε μπορεί να είναι άλλος από τα χαρακτηριστικά του Πανεπιστημίου των αναγκών και των ονείρων μας. Το φοιτητικό κίνημα θα πρέπει να μπει σε διαδικασίες εμβάθυνσης της δημοκρατίας και ουσιαστικής συμμετοχής όλων των φοιτητριών και των φοιτητών σε αυτό στον ορίζοντα μιας νέας αυτοθέσμισης. Μέσα σε αυτούς τους ενδιαφέροντες καιρούς και οι διαδικασίες της Αριστερής Ενότητας έρχονται να βάλουν απ τη δική τους σκοπιά τη δική τους συμβολή στην υπόθεση του κοινωνικού μετασχηματισμού και της πολιτικής των από τα κάτω. 

Παρασκευή 19/12 στις 15:00 στο κτίριο Γκίνη στο κάτω Πολυτεχνείο

Συζητάμε και οργανωνόμαστε στην παναθηναϊκή συνέλευση των σχημάτων της ΑΡ.ΕΝ.

Για το φοιτητικό κίνημα, για τις νίκες της γενιάς μας, για την ανατροπή τους!

(Ανακοίνωση συντονιστικού σχημάτων Αριστερής Ενότητας)

Η δυναμική παρουσία του Φοιτητικού Κινήματος για ακόμη μία εβδομάδα στους δρόμους της Αθήνας και της περιφέρειας στα πλαίσια και της Πανεργατικής Απεργίας, καθώς και οι μαζικές γενικές συνελεύσεις σε μια σειρά Φοιτητικών Συλλόγων ορίζουν το πλαίσιο συζήτησης από εδώ και στο εξής. Οι φοιτητές και οι φοιτήτριες βγαίνουν για άλλη μια φορά στον δρόμο για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα δικαιώματά τους σε παιδεία, εργασία και ζωή με αξιοπρέπεια. Οι υπηρέτες της κυβερνητικής πολιτικής, αυτοί που τσακίζουν την κοινωνία και πετάνε μια ολόκληρη γενιά στο περιθώριο, καλά θα κάνουν να φοβούνται το φοιτητικό και νεολαιίστικο κίνημα, καλά θα κάνουν να φοβούνται μια γενιά που πλέον δεν έχει σχεδόν τίποτα να χάσει.

Κείμενο συμβολής Ανάδρασης

Κείμενο συμβολής Ανάδρασης

Έξω από τον «φανταστικό κόσμο» της κυβέρνησης και των ΜΜΕ, η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Αυτοί που τόσα χρόνια καταστρέφουν το δημόσιο, προσπαθούν να πείσουν πως μετατράπηκαν σε σωτήρες εν μια νυκτί, ξέφυγαν από τη λογική του ρουσφετιού και των μιζών και νοιάζονται για το καλό του τόπου και της κοινωνίας. Είναι φανερό, λοιπόν, πως τα μνημόνια, οι απολύσεις, η καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων, ο Νόμος Διαμαντοπούλου - Αρβανιτόπουλου δεν είναι αναγκαίο κακό για τους κυρίαρχους, αλλά σχέδιο πολύ καλά μελετημένο που εφαρμόζουν με πρόφαση την κρίση.

Μέσα στην όλη κρίση που βιώνει το σύστημα προκειμένου να αναπαραχθεί μαζί με όλες του τις αντιφάσεις, εξαπολύεται η βιαιότερη επίθεση εντός των μεταπολιτευτικών χρόνων ενάντια στην κοινωνική πλειοψηφία και τις υποτελείς τάξεις. Η κρίση αυτή δεν υλικοποιείται μόνο με όρους οικονομίας με την τεράστια ανεργία για τους νέους και τις νέες και τους μισθούς εξαθλίωσης, αλλά έχει άμεσο αντίκρισμα στο σύνολο των δικαιωμάτων και των ελευθεριών μας. Το κυρίαρχο μπλοκ εξουσίας, λοιπόν, αναπτύσσει κινήσεις επιβολής προς εδραίωση «του νόμου και της τάξης», όπως η οχύρωση με κατασταλτικές δυνάμεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του κέντρου και το λοκ-αουτ σχολών, η άγρια επίθεση των ΜΑΤ ενάντια στα μπλοκ των Φοιτητικών Συλλόγων το βράδυ της Πέμπτης έξω απ το Πολυτεχνείο ή η ασφυκτική παρουσία δυνάμεων καταστολής στην πορεία του Πολυτεχνείου και οι επιθέσεις σε μπλοκ της πορείας και στα Εξάρχεια.

Η στρατηγική της έντασης, όμως και η μεθόδευση του φόβου, δεν απέτρεψε τη νεολαία και τον αγωνιζόμενο λαό να κατέβουν ξανά στον δρόμο. Την ώρα που το Πανεπιστήμιο αδυνατεί να λειτουργήσει απ την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση, αναζητείται στα πρόσωπα των αγωνιζόμενων φοιτητών και –τριών η κατασκευή του εσωτερικού εχθρού, προκειμένου να νομιμοποιήσει τις κυβερνητικές επιλογές για την υποτίμηση και την ιδιωτικοποίηση των Πανεπιστημίων. Στόχευση άμεσα υπαρκτή μέσω των Οργανισμών και της εφαρμογής του νόμου Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, μέσω της προώθησης της πειθάρχησης με τις διαγραφές, τα σεκιούριτι, την κατάργηση του ασύλου και τη θέσπιση ορίου φοίτησης, μέσω της ενίσχυσης των εργολαβιών και τη διάλυση της φοιτητικής μέριμνας. Κι όλα αυτά την ώρα που η κυβέρνηση έχει διαλύσει τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, κάθε δομή κοινωνικού κράτους, διαμορφώνει ένα ακόμα πιο αυταρχικό νέο Λύκειο και επιτίθεται ανοιχτά στους εργαζόμενους-ες και στη νεολαία, ενώ εμβαθύνει στη χάραξη της ακροδεξιάς ατζέντας (ασυλία Χ.Α. και αστυνομίας, μεταναστευτικό, φυλακές τύπου Γ).

Σε αυτό το πλαίσιο και προς ολοκλήρωση του κάδρου για τον αυταρχικότερο Πρύτανη γύρω απ το πρόσωπο του Φορτσάκη, οι πρυτανικές αρχές του ΕΚΠΑ εισηγούνται τη θέσπιση ηλεκτρονικών δημοψηφισμάτων προκειμένου οι φοιτητές-τριες της «ησυχίας, τάξης και ασφάλειας» να κρατάνε τις σχολές ανοιχτές με ένα «κλικ», όταν δεν επιλέγουν οι ίδιες οι αρχές να τις κλειδώσουν με ΜΑΤ και σεκιούριτι. Πέρα απ τη σαφέστατη πρόθεση για τη διάλυση των Φοιτητικών Συλλόγων και τη φίμωση κάθε φωνής αντίστασης, την ώρα που οι αποφάσεις ολοένα και δε νομιμοποιούνται από αντιδραστικές αρχές διαφόρων σχολών, αυτό το παράδειγμα της εύκολης και άνευ κόστους πολιτικής επιλογής συμπυκνώνει την κρισιακή κατάσταση των σύγχρονων δημοκρατιών και την ανάγκη επανάκτησής τους απ τους ίδιους τους από τα κάτω.

Αποτιμώντας, λοιπόν, θετικά τη μεγάλη νεανική και λαϊκή κινητοποίηση των τελευταίων ημερών, να επιστρέψουμε στους κοινωνικούς μας χώρους και τις συλλογικές μας διαδικασίες και να οργανώσουμε δημοκρατικά και από τα κάτω, εκεί που πραγματικά χτίζεται η ενότητα, τη δική μας επίθεση, ως την ικανότερη άμυνα για τη βαρβαρότητα που βιώνουμε. Να υπερασπιστούμε το δικαίωμά μας να αποφασίζουμε μέσα απ τις συλλογικές μας διαδικασίες, με τον τρόπο που εμείς θα καθορίζουμε και να κάνουμε τις καταλήψεις μας κοινωνικές, ανοιχτές και πραγματικά λειτουργικές. Οι νεολαιίστικοι αγώνες και το φοιτητικό κίνημα να συναντηθούν με την αγωνιζόμενη κοινωνία, τους εργαζόμενους, τις άνεργες, τα κοινωνικά και αλληλέγγυα κινήματα και να ανατρέψουμε το υπάρχον οικοδομώντας στο σήμερα πτυχές του δικού μας μέλλοντος!

Σε αυτό το πλαίσιο η διαδικασία της Γενικής Συνέλευσης πρέπει να αντιμετωπίζεται ως μια διαδικασία συζήτησης, σύνθεσης και συνδιαμόρφωσης απόψεων και όχι ως χώρος αντιπαράθεσης έτοιμων ιδεολογικών και πολιτικών πλαισίων των διαφόρων συλλογικοτήτων. Ειδικά μεταξύ αριστερών σχηματισμών είναι πραγματικά προβληματικό να εμμένουμε σε λογικές περιχαράκωσης μεταξύ συγκεκριμένων και αποδεκτών διαφωνιών, οι οποίες ωστόσο μικρή σημασία έχουν για τη δράση του συλλόγου. Δεν γίνεται να αντιλαμβανόμαστε τη Γενική Συνέλευση εργαλειακά για να βγει μια συγκεκριμένη απόφαση. Για εμάς, αυτοσκοπός είναι η εμπλοκή όσο το δυνατόν περισσότερου κόσμου σε μία δημοκρατική διαδικασία λήψης αποφάσεων και αυτό σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιορίζεται σε μια ψηφοφορία. Οφείλουμε, μπροστά σε κάθε διαστρέβλωση του όρου της δημοκρατίας, να επανανοηματοδοτήσουμε το χιλιοειπωμένο και κενό νοήματος πια σύνθημα «όλη η εξουσία στις γενικές συνελεύσεις».

Το πανεπιστήμιο που χτίζουν, το μέλλον που μας ετοιμάζουν δεν μας χωράει! Ενάντια στο νεοφιλελεύθερο Πανεπιστήμιο που οικοδομείται, θα συνεχίσουμε να διεκδικούμε και να οραματιζόμαστε ένα Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο στο οποίο η γνώση και η ακαδημαϊκή έρευνα θα παράγονται με γνώμονα τις κοινωνικές ανάγκες και όχι τα κέρδη των επιχειρήσεων. Ένα Δημόσιο και Δωρεάν Πανεπιστήμιο που θα διοικείται από τους καθηγητές, τους φοιτητές και τους εργαζόμενους. Ένα πανεπιστήμιο δημοκρατικό σε μια διαφορετική κοινωνία, οργανωμένη υπό το πρίσμα της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, που η οργάνωση των από κάτω θα αντιμάχεται το κυρίαρχο πρότυπο και θα ανοίγει συνεχώς το δρόμο για τις δικές της ανάγκες ενάντια στα κέρδη των αγορών. Ξεκινάμε από τον αγώνα για την ανατροπή τους, τον αγώνα για την εκτόπιση του Πρύτανη που έχει γίνει σύμβολο της αντιδραστική εκπαιδευτικής αναδιάρθρωσης και της κυβέρνησης και της πολιτικής που έχουν οδηγήσεις μια ολόκληρη γεννιά στο όριο της απελπισίας. Το μέλλον μας, μας ανήκει και ερχόμαστε να το πάρουμε!

Προτείνουμε:

- ανοιχτό συντονιστικό μετά τη συνέλευση για τη δημιουργία ομάδων εργασίας και τη συνδιαμόρφωση του πλαισίου δράσεων.

- παράσταση διαμαρτυρίας την Δευτέρα 24/11 στην πρυτανεία ενάντια στην απόφαση Φορτσάκη για τα ηλεκτρονικά δημοψηφίσματα

- ανοιχτή εκδήλωση – διαβούλευση του Φοιτητικού Συλλόγου για το πρόγραμμα σπουδών και την fast track αλλαγή του και ιδιαίτερα την εισαγωγή αλυσίδων, με ανοιχτό κάλεσμα σε Καθηγητές, Μεταπτυχιακούς και Εργαζόμενους του τμήματος.

- κατάληψη της σχολής την Τετάρτη 26/11 και την Πέμπτη 27/11. Συμμετοχή του συλλόγου στη γενική απεργία!

- καθημερινές παρεμβάσεις του συλλόγου για την ενημέρωση και την ενεργοποίηση των φοιτητών-τριών και εξώστρεφες δράσεις προς τις γύρω γειτονιές

- συντονισμό με φοιτητές – εργαζόμενους – μαθητές

- νέα γενική συνέλευση την εβδομάδα 1 με 5 Δεκέμβρη με ανοιχτό συντονιστικό πριν από αυτή.

Απαιτούμε την αμεση παραίτηση Φορτσάκη και παλεύουμε για την ανατροπή αυτής της Κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της επίθεσης στις ζωές μας!

  

Ανάδραση -

Αριστερή Ενότητα

 

http://anadrash-aren.blogspot.com

Θα ζήσουμε αλλιώς, να επιλέξουμε να ζήσουμε ελεύθερα!

(ανακοίνωση Πανελλαδικού Συντονιστικού σχημάτων Αριστερής Ενότητας)

Την περασμένη βδομάδα αρκετοί Φοιτητικοί Σύλλογοι τοποθετήθηκαν μέσω των Γενικών τους Συνελεύσεων και χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες βρέθηκαν στους δρόμους ενάντια στην αυταρχικοποίηση των Πανεπιστημίων και την εδραίωση «του νόμου και της τάξης» από πλευράς της κυβέρνησης και των πρυτανικών αρχών. Κινήσεις επιβολής, όπως η οχύρωση με κατασταλτικές δυνάμεις των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων του κέντρου και το λοκ-αουτ σχολών, δε μπορούν να σβήσουν τα προτάγματα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, παρά μονό να επικαιροποιήσουν την ανάγκη για τις εξεγέρσεις του σήμερα και για μαζικά, ριζοσπαστικά νεολαιίστικα κινήματα.

Ανακοίνωση Πανελλαδικού Συντονιστικού σχημάτων Αρ.Εν. για την καταστολή σε βάρος φοιτητών/τριών έξω από τη Νομική

Σήμερα, Πέμπτη 13 Νοεμβρίου, όλοι και όλες βρεθήκαμε έξω απ' την Νομική ενάντια στα lock-out που έγιναν χθες το βράδυ σε ΑΣΟΕΕ και ΝΟΠΕ. Lock-out,όπου στην περίπτωση του ΝΟΠΕ διέταξε πραξικοπηματικά ο πρύτανης Φορτσάκης με στόχο να εμποδίσει τους φοιτητές είτε να διεξάγουν τις προγραμματισμένες Γενικές τους Συνελεύσεις είτε να υλοποιήσουν τις ειλημμένες αποφάσεις τους. Προς ενίσχυση της πρακτικής αυτής κλούβες και διμοιρίες είχαν περικυκλώσει τη Νομική αποκλείοντας τους γύρω δρόμους και οι οποίες δεν δίστασαν να επιτεθούν (δις) με ξύλο και χημικά τραυματίζοντας μάλιστα σοβαρά δύο μέλη του ΦΣ Οικονομικού.

Τα φαινόμενα αυτά εκδηλώνονται στα πλαίσια της γενικότερης προσπάθειας της Κυβέρνησης να εδραιώσει το δόγμα “νόμος και τάξη” τόσο στην κοινωνία όσο και εντός του πανεπιστημίου. Όποιος αντιδρά καταστέλλεται, η πολιτικοποίηση των φοιτητών ποινικοποιείται και οι συλλογικές διαδικασίες δεν αναγνωρίζονται. Βιώνουμε μια ολοένα εντεινόμενη αυταρχικοποίηση στο πανεπιστήμιο που εκφράζεται είτε με security και face control είτε με τη βίαιη καταστολή της αστυνομίας. Είναι κι αυτό κομμάτι του νέου πανεπιστημίου που μας ετοιμάζουν, του πανεπιστημίου του αυταρχισμού, της εντατικοποίησης, των διαγραφών και της πειθάρχησης, όπου η δημοκρατία είναι πολυτέλεια.

Τα γεγονότα αυτά μας υποδεικνύουν ότι η μνήμη της εξέγερσης του Πολυτεχνείου πρέπει να γίνει έμπνευση στο σήμερα. Ας βγάλουμε, λοιπόν, τα συνθήματα του Πολυτεχνείου από το μουσείο της μνήμης, και ας τα κάνουμε φάρο για τους νέους, δικούς μας αγώνες. Τους αγώνες της γενιάς μας.

Αγωνιζόμαστε για ένα Πανεπιστήμιο όπου φοιτητές διοικητικοί και καθηγητές είναι ισότιμοι, ένα πανεπιστήμιο ανοιχτό σε όλες της ιδέες, ένα πανεπιστήμιο Δημόσιο Δωρεάν και Δημοκρατικό. Το Πανεπιστήμιο των αναγκών μας.

Καλούμε όλους και όλες να συμμετάσχουν στη πορεία σήμερα, 13/11, 17:00 στα Προπύλαια ενάντια στην καταστολή και αύριο, 14/11, 12:00,στη παράσταση διαμαρτυρίας στη Πρυτανεία του ΕΚΠΑ, καθώς και στον τριήμερο εορτασμό του Πολυτεχνείου.

Δεν μας τρομοκρατούν, μας εξοργίζουν,

Οι μέρες τους είναι μετρημένες!